Sabah, haber kanallarının Musul bağlantıları ve savaş görüntüleri ile uyandım.
ABD destekli Türkiye’ye kafa tutan İbadi’nin çirkin yüzü ekranlardaydı.
Küresel bir savaşa dönüşmesinden endişe edilen Musul Operasyonu’nun başladığını duyuruyordu..
Türkiye’nin doğusundan savaş haberleri gelirken, batısından yani, Barış Denizi Ege Denizi’nde uluslarası bir yelken yarışının 28. inci başlıyor.
Haber kanallarındaki savaş görüntüleri yerine, mavi sularda yarışan sporcuları ve tekneleri seyrederek uyanmayı tercih ederdim.
Ama maalesef, ülkemizin geldiği nokta bu.
Haber kanalları yine, barış denizindeki Bodrum-Cup yelken yarışları yerine, savaş bölgesine yönelecek, kan-ceset VTR’leri hazırlayacak. Gözyaşı ve göç eden insanların perişan hallerini ekranlara getirecek.
Yazık..
Evet, yazık..
Tam 28 yıldır Türkiye’nin “modern” yüzünü göstermek için çabalayan Bodrum-Cup’ın organizatörlerinden üst düzey bir yönetici, bir yandan savaş diğer yandan barış tablosunu,“yazık” olarak yorumladı ve ağzından şu kelimeler aktı..
“Ülkenin haline bakın Emin Bey… 28 yıldır güneydoğu problemi nedeni ile biz adam gibi organizasyon yapamıyoruz. Her yıl bu nedenle yapacağımızın yarısını yapamıyoruz. Bir de ülkenin kaybettiğini düşün. Yazık”
İşte bu, sevgili Türkiye severler. Ülkenin en az yarısı bu sözcüklerin altına imza atar.
Bir tarafta kan gözyaşı dolu Musul, öte tarafta yelkenleri dolu dostluk-kardeşlik-sportmenliğe ev sahipliği yapan BODRUM.
Nerede olmak isterdiniz?