PKK ’nın elindeki çocuklarını alabilmek için eylem yapan Ailelerin sayısı hızla artıyor. Eylem 3 Aile ile başlamıştı. Diyarbakır Belediyesinin önünde çadırda eyleme katılan Aile sayısı 100’ü aştı. Ailelerin tek bir istekleri var o da çocuklarına kavuşmak. Çocukları almadan ayrılmayacaklarını söylerken, ”Gerekirse açlık grevine gideriz” diyorlar    Eylem yapan aileleri ortak acı bir araya getirmiş. Diyarbakır’a yurdun farklı köşelerinden gelmişler. Antalya’dan gelen de var Sivas ve Ardahan’dan da… Çadırın dört bir tarafı ‘kirli savaş’ı lanetleyen ve çocuklarını isteyen pankart ve yazılarla dolu.    İstisnasız hepsinin elinde çocuklarının fotoğrafı. Aileler genel olarak BDP /HDP seçmeni. Başbakan Erdoğan ’a ve çözüm sürecine umut bağlamış görülüyorlar. Selahattin Demirtaş’a atfedilen ‘MİT’ten para aldılar’ sözüne çok incinmişler. Belediyenin tutumundan da şikayetçiler. Aileler, çocuklarının ‘kaçırıldığı’na fazla inanmıyor. Bunun yerine ‘kandırıldılar’ ifadesini kullanıyorlar. Konuştukça gözyaşları dökülüyor, bazılarının dilinden Kürtçe ve Türkçe ağıtlar yükseliyor.    “Ana”ların eylemi olarak görülse de çadırda baba, oğul , kardeş hatta çocuklar var. Yürek yakan öyküler anlatılıyor. 14 yaşındaki Vedat mesela. Kızıldere’de berber çırağıymış. 8 aydır kayıp. Eylemde Babası ve bir kardeşi var. Anneleri vefat etmiş. Bir kardeşi cezaevinde, diğeri de askerde. Baba, Vedat’ı bulabilmek için sınırları aşmış: “2 defa Rojawa ya gittim. Bir kez de Irak’a. Kandil’de olduğunu söylediler. Oraya gittim bana vermediler. Oğlumun haberi olsa koşarak gelirdi” diyor.    Merve ve Fatma Ekici kardeşler. Biri 18, diğeri 17 yaşında. Abla iki yıllık, kardeşi de lise son öğrencisi. Birlikte kaybolmuşlar. Anne, acılı bekleyişini diğer iki küçük kızıyla beraber sürdürüyor.    Sivas’ta okuyan Ferdi Ulutaş’ın Annesi yanında çocuğu elinde ise gömleğiyle dikkat çekiyor. Oğlunun gömleğini koklayıp ağlıyor. Antalya’da yaşayan Behiye Ulutaş,” Vedatımın gömleğini kokluyorum. O 20 yaşında olsa da bebek, benim bebeğim” diye ağlıyor.