Sahil neredeyse boşalmış, denizse üzerinde taş sektirecek kadar sakinleşmişti. Güneş denize indiğinde ben de onunla birlikte suya daldım. Sıvı haline gelmiş günışığında yüzüyordum sanki. Türkiye’deki Kelebekler Vadisi, 500 km uzunluğundaki Likya Yolu üzerinde. 86 bin metrekarelik bir alana yayılan vadiye sadece denizden geçiş yolu var. Burada 100 kelebek türünü görmek mümkün. 350 metre yükseklikteki kanyon duvarından dökülen şelale sonra sakin bir dereye dönüşüp lavanta renkli çiçekleriyle hayıt ağaçlarını suluyor. Bu bitkiler kelebekler için ideal bir doğal ortam oluşturuyor. Kelebekleri ve bitki örtüsünü korumak amacıyla hükümet 1987’de bu bölgeyi koruma altına aldı. Vadi böylece 5 km kuzeyinde olan ve turist akınına uğrayan Ölüdeniz’in kaderini paylaşmaktan kurtuldu. Ölüdeniz eskiden cennet olup da sonradan turist akınıyla bozulan doğal ortamlara iyi bir örnek. Bugün kıyısı parlak ışıklar ve İngilizlere yönelik restoranlarla, denizi sahte korsan gemileri ve cümbüşlü tekne turlarıyla, gökyüzü ise etraftaki dağlardan atlayan yamaç paraşütçüleriyle dolu. "Gürültü kelebekleri öldürür, lütfen sessiz olun" Anadolu Turizm Geliştirme Kooperatifi 1981’de Kelebekler Vadisi’ni Faralya köylülerinden satın alıp 1984’te turizme açtı. Üç yıl sonra ise bölge devlet tarafından koruma altına alındı. Kooperatif, vadide kalıcı bina inşa edilmesini yasakladı. Zeytin, nar, limon, portakal, ceviz, şeftali, kayısı, palmiye, zakkum ve defne ağaçları bölgenin doğal bitki örtüsünü oluşturuyor. Nisan-Kasım ayları arasında küçük bir hippiler ve gezginler grubu vadiye iner, yoga yapılır, müzik dinlenir. Tekne turlarının günübirlik ziyaretleri sona erdiğinde Kelebekler Vadisi artık geceyi yıldızların altında geçirmek isteyenlere, Ölüdeniz’in lüksünden uzak durmak isteyenlere aittir. Vadinin yüzlerce metre yüksekliğindeki dağ yamaçlarından iple tırmanma cesareti olanlar şelale boyunca ya da daha yukarılara tırmanıp Faralya köyüne çıkarak muhteşem manzarayı izleyebiliyor. Bunu, uçurum kenarındaki hamaklarda bira eşliğinde yapmak ayrı bir zevk veriyor elbette. Vadiden tırmananların yanı sıra, 500 km’lik Likya Yolu’nda yolculuğa çıkmış olanlar için de Faralya köyü iyi bir dinlenme noktası. Bazıları için Kelebekler Vadisi her yıl birkaç haftalığına gittikleri bir dinlenme yeri. Bazıları ise insana zamanın dışındaymış hissi veren bu yeri bir kereliğine görmeye gidiyor. Burada dakikalar saate, saatler güne dönüyor. Bu çağda Kelebekler Vadisi gibi bir yerin var olabileceğine inanması gerçekten de zor. Bu makalenin İngilizce aslını BBC Travel’da okuyabilirsiniz.