1945 yılında harpten çıkmış bir Alman Milletine bakıyorum.Taştaş üs- tünde kalmamış.Herkes yalın ayak,çıplak.Milli bir kalkınma siyaseti sa- yesinde,15 yıl sonra;Dünyanın bir çok ülkesinden işçileri Almanya'ya çağırıyor.Bizim de,3.milyon civarında işçimiz Almanya'da var.Nerde ise yüz yıla yakındır harp görmemiş Türkiyemin insanı,Almanya'ya çöpçü ve ırgat olarak gitmek için rüşvet verebiliyor.Eğer bizi yönetenler Türk veya Türk dostu olsalardı,bu işlerin kanlarına dokunması lazımdı.Bizim Almanya'dan toprak altı madenlerimiz,toprak üstü zenginliklerimiz kat kat fazla.Un var,şeker var,yağ var,ama helvamız yok.Çünkü:yapacak ustası yok.Şu siyasilerin haline bir bakarmısınız!..kimisi asgarı ücreti 1.400,kimisi 1.500,bir başkası 1.800,mecliste olmayan partinin biride 5.000.TL vaadediyor.Onada hepimiz gülüyoruz.Açlıktan ayakta dur- makta zorlanan emeklilerimiz için de;bu siyasiler birbirine yakın tek- liflerde bulunuyorlar.Bu siyasiler aynı zamanda,AB ye girmek için can atıyorlar.Kimisi normal girmek istiyor.Kimisi onuru ile girecekmiş.Sizi Avrupa ne diye alacaklar.Almanya'da bir işçi,Alman işverenine en az 3000€ ya mal oluyor.Bu 10.000.TL ye yakın bir asgarı ücrete denk gelir.Bu halinle Almanyanın iş düzeni ne hale gelir.Bu gün Türkiye'de hala Ülkücülerin dışında,Türkiye'nin asıl meselesini,belli bir bütünlük içinde kavramış teşekkül yok.Mes'ele bütünüyle kavranılmadığı müd- detçe,geçici zorlukların mantığı ile ulaşılan bazı doğruların da fazla bir değeri olmamaktadır.Ülkücülerin bu fikirlerini savunan yok mu? Eğer var ise:neden seçim vaadlerinde bunu göremiyoruz.Vazmı geçtik?