Çanakkale Merkez Işıklar Muharrem Yılmaz Ortaokulu’nda yardımcı hizmetli olarak görev yaparken vefat eden ve naaşı 10 gün sonra bulunan Mutlu Elcan, Küçükpaşa Köyü’nde toprağa verilmişti. Türk Eğitim-Sen, Mutlu Elcan’ın ölümüne ilişkin basın açıklaması gerçekleştirdi. açıklama şöyle;  Mutlu ELCAN Çanakkale Merkez Işıklar Muharrem Yılmaz Ortaokulunda yardımcı hizmetli olarak çalışmaktaydı. Kendi halinde sessiz çığlıklarla bana yardım edin çığlıkları atan bir arkadaşımızdı. Belki de bu sessiz çığlıkları atan, bir güler yüz bekleyen, saygı ile karşılanmak isteyen birçok yardımcı hizmetlimiz gibiydi. Sessizce geldi sessizce ve kimsesiz olarak aramızdan ayrıldı. Sesini o kadar çok duyuramadı ki cenazesini bile 10 gün sonra okulun odunluğunda bulduk. Artık tamamen sessizdi. Çok kolay insan kaybediyoruz maalesef. Kazanmanın çok daha kolay olduğu bir durumda bile kaybediyoruz insanlarımızı. Düşünelim biraz bir okulda yardımcı hizmetlisiniz. 10 gündür sizden haber yok. Ama sizi arayan soran da yok. Okul idarecilerimiz olmaması daha iyi düşüncesine o kadar kapılmışlar ki MUTLU’nun yokluğunda mutlu olmuşlar neredeyse. MUTLU’nun sessizliği hepimizin üzerinde bir vebal olarak kalacaktır. Mutlu etmekle mükellef olduğumuz MUTLU’ları mutsuz ederek eksiltiyoruz aramızdan. MUTLU olamadık bu hazin hikayede bari umutlu olalım bundan sonra. MUTLU’ ya veremediğimiz itibarı, saygıyı, sevgiyi, ilgiyi, değeri MUTLU gibi sadece adı mutlu olan diğer arkadaşlarımıza verelim. Acı ve ders çıkartılacak hikayenin satır başlarına dönersek; hazin olayı yaşamadan önce okul idarecilerimiz Mutlu’yu önemseselerdi, onu sahiplenip dertleri ile hem hal olsalardı mesela hikaye yine acı sonla biter miydi? Okul müdürlüğü masada oturup sadece gelen yazılara cevap vermekten ibaret makamlar değildir. Yaratmış olduğunuz okul iklimi ve kültürü ötekileştiren dışlayan ve bananeci bir yapı olursa elbette ki neticeleri de acı olur. Aleve aydınlığı için teşekkür et ama tükenmeyen bir sabırla karanlıkta mumu tutanı da unutma demişler. Mutlu’nun yakmış olduğu kaloriferle ısınırken Mutlu’nun orada üşüdüğünü hiç mi göremediniz. Dile kolay 10 gün okulun kömürlüğünde cenazeniz kalırken üşüdüğünüzün de farkına varamayacak kadar duyarsızlaştı mı organlarınız. Bir okul müdürü 10 gün boyunca sormaz mı bir çalışanını. Nerde MUTLU diye? Hadi insanlığınızı kaybettiniz ruhunuz körelmiş diyelim. Yönetmelik mevzuat gereği bildirseydiniz durumu yetkililere. Mutlu 10 gündür yok diye. İnsan kaynakları yönetiminin insan basamağını atladınız yönetemediniz, bari mevzuat kısmını yapsaydınız. Sizin duyarsızlığınızın acı sonucunu belki haberi olan birileri önlerdi en azından. Mutlu’nun cansız bedeni okul bahçesi içinde ve okulun hemen bitişiğindeki odunlukta 10 gün süre ile beklemiş kötü kokuların gelmesiyle ancak fark edilmiştir. Bu kokular bir cenazeden yükselen kokular değil duyarsızlığın yaydığı çirkin kokulardır. Bu kokular yürüyen cenazelerden gelen kokulardır. Siz orada MUTLU’ nun ölümüyle birlikte umutların ölmesi için mezarda kazmış oldunuz. Okul müdürlüğü zordur meşakkatlidir. Çünkü ana malzemeniz insandır. Öğrencisinden velisine öğretmeninden yardımcı hizmetlisine kadar hepsi bir bütündür. Elinizdeki bu değerlere kereste fabrikası müdürü gibi muamele yapamazsınız. Bunlar olmadı yenisini deneyelim diyemezsiniz. Kaybetme şansınız yoktur. Kaybettiklerinizin mutluluğunuzu elinizden alacağını da en kısa zamanda öğrenmelisiniz. Ya öğreneceksiniz ya öğreneceksiniz. Yoksa birileri de gelir size kereste muamelesi yapar. Mutlu Elcan artık yok. Umut yeşertmesi beklenen bir okulun kömürlüğünde sahipsiz kimsesiz olarak can verdi. Mutlu nasılsın? Yardıma ihtiyacın var mı? Senin için yapabileceğim bir şey var mı? sorularını hiç duymadan ayrıldı aramızdan. Artık cevap da alamazsınız. Mekanın cennet olsun. Resul DEMİRBAŞ Türk Eğitim-Sen Çanakkale Şube Başkan