Çalışan Annenin İkilemi ʹİyi Bir Anne miyim?ʹ

Yaşam (İHA) - İhlas Haber Ajansı | 16.05.2015 - 19:34, Güncelleme: 16.05.2015 - 19:34 4657+ kez okundu.
 

Çalışan Annenin İkilemi ʹİyi Bir Anne miyim?ʹ

Çalışma hayatına giren kadınların rolleri sadece anne olmak değil artık. Anne olmanın yanı sıra iş yerinde çalışan, evde ev kadını ve kocasının karısı gibi birçok rolünü dengeli ve düzenli olarak sürdürmek her zaman eş zamanlı olarak yapılamayabiliyor. Annelik bunların hepsinin önüne geçebiliyor ve kadınlar kendini suçlu ve kabahatli gibi hissedebiliyorlar.   Annelerin aşırı sorumluluk alması sık görülen bir durumdur. Çocuğuyla kaliteli zaman geçirmeye çalışmak yerine kendini heba edercesine çalışan ve yorulan anne sorumluluklarını eşiyle paylaşmalıdır. Ev içinde yapılması gerekenleri eşinizle paylaştığınızda işlerinizin çok daha kolaylaşacağını göreceksiniz. Erkeklerin ise bu konuda eşlerine destek olması gerekmektedir.   Anne her ne kadar elinden geldiğince çocuğu ile ilgilenmeye, ona vakit ayırmaya çalışsa da evde bakıcı ya da aile büyüğü ile bırakmak zorunda kalabiliyor. Bu durumda da kendini yetersiz hissetmeye başlıyor. Yetersizlik hissi beraberinde ‘suçluluk duygusunu’ da getirdiğinden, bu duygu ile anneler her akşam eve ellerinde bir oyuncakla gelebiliyorlar. Anneler eve gelirken çocuğuna çikolata gibi hediyeler alarak kendini affettirmeye çalışır. Bu durum annenin kendisini suçlu hissetmesinden kaynaklanır. Çocuğun tarafından bakıldığında ise annesinin gelmesini ve ona aldığı hediyeyi görmek ister. Çocuk için alınan hediyenin bir önemi kalmamaya başlar zamanla hediye alıyorsa sevildiğini hissetmeye başlıyor. Zamanla bu durum çocuk için koşullu sevildiği inancını doğurur. Sevildiğini hisseden çocuğun birçok sorundan korunacağını belirtmekte yarar görüyorum. Psikologlar bu konudaçocuk gelişimini anlatarak yardımcı olabilirler.   Anneler “ ben yeterli miyim” sorusuyla kendilerini zorlarlar. Yeterli anne olmak kavramı görecelidir. Çocuğunuzun temel olarak sevgi ve kabul edilme duygularını doyurabiliyorsanız geriye kalanlar teferruat olmaya başlar. Her şeyin mükemmel olmaya çalışılması çabası ise boşuna ve yorucu bir çabadır. Daha fazla yorulduğumuzda daha iyi bir anne olamayız. Unutulmamalı ki iyi bir sağlıklı ve mutlu bir anne sağlıklı ve mutlu bir çocuk yetiştirir. Sağlıklı ve mutlu çocuk yetiştirmek konusunda gerektiğinde Psikolojik danışmanlık merkezinden psikolojik destek almaktan çekinmemelisiniz.   Çocuğumla yeterli ve etkili zaman geçiremiyorum şeklinde sızlanan annelerin sayısı hiç de az değildir. Önemli olan doyumlu ve kaliteli zaman geçirmektir. Anneler, vicdani duyguları nedeniyle çocuklarına karşı “ hayır “ diyemediğini sıklıkla gözlemliyoruz. Çocuklarınıza sınır koymaktan çekinmemelisiniz. Sınır koymadıkça çocuklarda davranış sorunları ortaya çıkabilmektedir. Sınır koymak konusunda çocuk psikologları sizlere yardımcı olacaklardır.
Çalışma hayatına giren kadınların rolleri sadece anne olmak değil artık. Anne olmanın yanı sıra iş yerinde çalışan, evde ev kadını ve kocasının karısı gibi birçok rolünü dengeli ve düzenli olarak sürdürmek her zaman eş zamanlı olarak yapılamayabiliyor. Annelik bunların hepsinin önüne geçebiliyor ve kadınlar kendini suçlu ve kabahatli gibi hissedebiliyorlar.   Annelerin aşırı sorumluluk alması sık görülen bir durumdur. Çocuğuyla kaliteli zaman geçirmeye çalışmak yerine kendini heba edercesine çalışan ve yorulan anne sorumluluklarını eşiyle paylaşmalıdır. Ev içinde yapılması gerekenleri eşinizle paylaştığınızda işlerinizin çok daha kolaylaşacağını göreceksiniz. Erkeklerin ise bu konuda eşlerine destek olması gerekmektedir.   Anne her ne kadar elinden geldiğince çocuğu ile ilgilenmeye, ona vakit ayırmaya çalışsa da evde bakıcı ya da aile büyüğü ile bırakmak zorunda kalabiliyor. Bu durumda da kendini yetersiz hissetmeye başlıyor. Yetersizlik hissi beraberinde ‘suçluluk duygusunu’ da getirdiğinden, bu duygu ile anneler her akşam eve ellerinde bir oyuncakla gelebiliyorlar. Anneler eve gelirken çocuğuna çikolata gibi hediyeler alarak kendini affettirmeye çalışır. Bu durum annenin kendisini suçlu hissetmesinden kaynaklanır. Çocuğun tarafından bakıldığında ise annesinin gelmesini ve ona aldığı hediyeyi görmek ister. Çocuk için alınan hediyenin bir önemi kalmamaya başlar zamanla hediye alıyorsa sevildiğini hissetmeye başlıyor. Zamanla bu durum çocuk için koşullu sevildiği inancını doğurur. Sevildiğini hisseden çocuğun birçok sorundan korunacağını belirtmekte yarar görüyorum. Psikologlar bu konudaçocuk gelişimini anlatarak yardımcı olabilirler.   Anneler “ ben yeterli miyim” sorusuyla kendilerini zorlarlar. Yeterli anne olmak kavramı görecelidir. Çocuğunuzun temel olarak sevgi ve kabul edilme duygularını doyurabiliyorsanız geriye kalanlar teferruat olmaya başlar. Her şeyin mükemmel olmaya çalışılması çabası ise boşuna ve yorucu bir çabadır. Daha fazla yorulduğumuzda daha iyi bir anne olamayız. Unutulmamalı ki iyi bir sağlıklı ve mutlu bir anne sağlıklı ve mutlu bir çocuk yetiştirir. Sağlıklı ve mutlu çocuk yetiştirmek konusunda gerektiğinde Psikolojik danışmanlık merkezinden psikolojik destek almaktan çekinmemelisiniz.   Çocuğumla yeterli ve etkili zaman geçiremiyorum şeklinde sızlanan annelerin sayısı hiç de az değildir. Önemli olan doyumlu ve kaliteli zaman geçirmektir. Anneler, vicdani duyguları nedeniyle çocuklarına karşı “ hayır “ diyemediğini sıklıkla gözlemliyoruz. Çocuklarınıza sınır koymaktan çekinmemelisiniz. Sınır koymadıkça çocuklarda davranış sorunları ortaya çıkabilmektedir. Sınır koymak konusunda çocuk psikologları sizlere yardımcı olacaklardır.
Habere ifade bırak !
Habere ait etiket tanımlanmamış.
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve canakkaleninsesi.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.