Ne kadar ilginç bir başlık attık değil mi! ‘Yolumuza bakalım!’ demek, gizli kapaklı odalarda, masalarda ya da kimsenin duymadığı alanlarda kullanabileceğimiz bir tanımlama. Evet biz bu hafta açıkça yolumuza bakalım diyeceğiz. Hem de aleni. Sizin huzurunuzda.  Sıkıntılı bir durumdan söz edeceğim bugün. Aylardır mı desem, yıllardır mı! Yaz şu konuyu denilen bir sorun bu. Çanakkale – Bozcaada karayolu. Tam bir nostaljik yol!.Sanki sürücü kurslarının eğitim vermesi için yapılmış; yılan yolu! Kıvrıla kıvrıla gidilen. Her yüz metresinde virajı bulunan Cumhuriyet Türkiyesi’nin kazma kürekle yapılan ilk yollarından birisi... Obanın ortasına kurulan AKÇANSA Çimento fabrikasına mal taşıyan kamyonların çalıştığı ve de çimento çeken uzun tırların kullandığı karayolu. Ccennet denilen Bozcaada’ya ulaşmak isteyen insanların hücum ettiği karayolu. İstanbulluların uğrak mekanı güzide adamıza giden yol alsında tam bir felaket. Ve bana hep derler ki, ‘şu yolu yaz’ be kardeşim. Evet bu hafta yazıyorum işte. Bu yol, yol değil. Bu yol çok tehlikeli. Virajları çok keskin. Yol çok dar. Bir tane çimento yüklü uzun aracın karşınıza çıktığını düşünün. Acemi bir şoförseniz altınıza edersiniz ki bu kadar! Ve işte yaz sezonu açılıyor; bu yoldan adaya gitmek isteyen binlerce araç geçecek yine. Artı domates taşıyan kamyonlar. Artı zeytin, peynir firmalarının araçları. Evet bu kadar yoğun kullanılan derme çatma bir yolu neden kimse dönüp bakmaz anlaşılır gibi değil. Buradan önce devlet yetkililerine sonra da AKÇANSA’ya çağrıda bulunalım. Kullandığınız bu yolu lütfen sağlıklı bir hale getirin.