Birinci Dünya Savaşı içerisinde hem Osmanlı Devleti hem de Müttefik kuvvetler açısından çok kritik bir yer teşkil eden Çanakkale Cephesi, 19 Şubat 1915 tarihinde “Yenilmez Armada” nın Çanakkale Boğazı’na saldırmasıyla açılmıştı. Kendinden fazlasıyla emin olan Müttefik Donanma, 18 Mart 1915 günü gerçekleşen büyük muharebede Türk askerinin kahramanlığı, cesareti ve vatan toprağına olan sarsılmaz bağlılığı karşısında Çanakkale’yi geçememiş ve karanlık hayallerini Boğaz’ın serin sularına bırakarak geri çekilmişti. Bütün dünyaya nam salmış donanması ağır bir mağlubiyet alan ve kendi halkı ve düşmanları önünde zor duruma düşen İtilaf Güçleri; yenilgiyi kabul etmeyerek bu durumu tersine çevirmek için Çanakkale’yi karadan zorlamak ve her şeyi göze alarak geçmek istedi. 18 Mart 1915 tarihinde yaşadığı bozgun sonrası tekrar toplanan Müttefikler, İstanbul’a ulaşmak için bu kez donanma destekli bir kara harekâtıyla Çanakkale’yi geçmek için o zamana kadar ki en büyük amfibi harekâtını tasarlamıştır. 25 Nisan 1915 sabaha karşı başlayan muharebeler kimi zaman çıkartmalarla kimi zaman kanlı boğuşmalarla ama genelde siper savaşlarıyla 9 Ocak 1916’ya kadar devam etmiştir.  Çanakkale Savaşları her iki tarafın toplam yarım milyona yakın zayiat verdiği, dünya tarihinde bir eşi olmayan bir savaştır. Bu savaşla oluşan Ruh, aradan asırlar bile geçse birliğimize, beraberliğimize ve kardeşliğimizi ışık tutacaktır. Bu duygu ve düşüncelerle Türk toplumunun hafızasında derin bir iz taşıyan ve sonuçlarıyla Türkiye Cumhuriyeti'ne giden yolda önemli bir dönüm noktası teşkil eden Çanakkale Kara Muharebeleri, 104 yıl evvel bugün başlamıştı.  Muharebelerin başlangıcının 104'üncü yıldönümünde başta Anafartalar Kahramanı, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Büyük Önder Mustafa Kemal ATATÜRK ve silah arkadaşları olmak üzere bütün kahramanlarımızı, aziz şehitlerimizi ve gazilerimizi bir kez daha şükran ve minnetle anıyorum.